Prinsjesdag is de dag van het geld. Hét onderwerp waar Annemarie van Gaal in thuis is. Zij is bovendien een originele denker die fris en onderhoudend vertelt. Daarom was zij op Prinsjesdagavond 17 september in schouwburg Ogterop uitgenodigd.

BC Meppel organiseerde de avond samen met Tamek en Rabobank Meppel-Staphorst-Steenwijkerland. Meer dan over de miljoenennota ging Van Gaals verhaal over hoe je op andere manieren tegen geld kunt aankijken. “Een ondernemer ziet geld zoals een timmerman zijn hamer.”

Kneedbaarder
Investeerder en financieel orakel Annemarie van Gaal (Helmond, 1962), ooit uitgeefpionier in postcommunistisch Rusland, is bij het grote publiek bekend van tv en haar weekcolumn in De Telegraaf. Ze mocht van VNU in 1990 naar Rusland omdat echt niemand anders bij het concern dat zag zitten. Ze kwam er voor het eerst in aanraking met wat zij ‘een ander gevoel van economie’ noemt. Hier leerde ze dat geld ‘veel kneedbaarder’ is dan wat je in de boeken leest.

Haar opdracht voor het traditioneel denkende VNU mislukte. Desondanks bleef ze in Moskou. Samen met Derk Sauer bouwde ze vanaf 1992 een miljoenenbedrijf op, dat ze na vijf jaar verkochten. “We wisten niets. Dat was ons voordeel, dus we moesten luisteren naar de markt.”

Onorthodox
De avond zat vol met onorthodoxe ideeën die alle met geld of markt te maken hadden. Een voorbeeld uit haar eigen praktijk (zij heeft een boetiek in de P.C. Hooftstraat): bij nieuwe tassen winkeliers en marktkooplui uitnodigen en hen bij elke tas de verkoopprijs laten schatten. Aan hand van de uitkomst toets en bepaal je de prijs en beslis je zelfs of de tas in productie gaat. Dit zorgt dat je dertig procent minder tassen die in de uitverkoop of in het stof eindigen.

Zij pleitte voor het stoppen van wat zij noemt de ‘sneeuwbal van de schuld’. “Van vier op de vijf problematische schuldsituaties is het CJB (Centraal Justitieel Incassobureau) zelf de oorzaak. Armoede in Nederland met alle organisaties erom heen, is een industrie geworden waar per jaar elf miljard in omgaat. De schulden bedragen tezamen 2,1 miljard.”

Aan de minister gaf zij de overweging mee om over te stappen op een pensioenfonds naar Chileens model. Zes risicoprofielen, vijf banken en elk halfjaar de mogelijkheid om van bank en profiel te wisselen. Overstapkosten: vijf miljard, voordeel: anderhalf keer meer rendement.

Bizar
Het positieve verhaal eindigde met een vraag uit de zaal over het bizarre verschijnsel van de negatieve rente. De spreekster schoof de vraag door naar Raboman Theo Bouius. Ook die kwam hier niet uit, maar bleef er wel bij lachen.