“Hé, het bruist hier van de energie!” Linda komt binnen en ze voelt het meteen goed aan. Het is ook niet te missen. Het Prins Mauritshuis in Blokzijl zit dan al goed vol. ’t Is woensdagmiddag 11 september en hier beleeft Businessclub Meppel de start van het nieuwe seizoen.

Vicevoorzitter Erwin Rollema tovert de voorzittershamer uit zijn binnenzak om deze te overhandigen aan Stephan Harberink. Het BC-bestuur had hem in de vakantie gevraagd om de taak van voorzitter op zich te nemen. ‘Enthousiasme, persoonlijkheid en een groot netwerk’ noemt Erwin als motivatie achter de keuze voor Stephan. Het applaus in de zaal duidt op grote bijval.

Tijdig afmelden
De nieuwe voorzitter verwelkomt twee nieuwkomers, Henri Timmerman van Timmerman Sierbestrating en Mark van Munster van De Kleermakers, evenals een aantal gasten.
Stephan roept met nadruk op om je bij verhindering tijdig af te melden. Dat is afgelopen seizoen te vaak misgegaan en heeft de Businessclub vierduizend euro gekost. Hij kondigt aan dat hier vanaf nu verscherpte aandacht voor zal zijn. “Over een jaar willen we kunnen zeggen dat dit bedrag flink is geslonken.”
Ook Alko Tolner, eigenaar van het Prins Mauritshuis, heet het gezelschap welkom. Buiten bij de kade vertelt hij dat het oorspronkelijke weeshuis uit 1676 in 1873 werd vervangen door dit pand. Het was tot 1928 weeshuis, tot 1970 kerk en daarna van alles en nog wat. Alko begon er in 1998 met zijn restaurant, breidde dit uit door de aanschaf van twee aanpalende panden en liet het Prins Mauritshuis (een rijksmonument) in oude luister herstellen, d.w.z. de luister van het weeshuis voor 1928.
Stadhouder Maurits van Oranje-Nassau gaf Blokzijl zoveel privileges dat het zich haast onafhankelijk van de provincie kon gedragen. De band met Maurits is onverbrekelijk.

De groep wordt in tweeën verdeeld. Alko leidt ons naar bierbrouwerij Klinkert even verderop (alles in Blokzijl lijkt ‘even verderop’). Dit rijksmonument stamt uit 1614. Het was in de 17e eeuw een van de vijf brouwerijen. Kees en Grytsje Klinkert begonnen met hun brouwerij in 2017. De omgeving van Steenwijk, Meppel en Emmeloord zijn de afzetgebieden voor de zeven bieren; eigenlijk zes, want het huisbier van het Prins Mauritshuis is exclusief voor het restaurant.

Vuurtoren
Voordat Lely het zout eruit haalde, lag Blokzijl aan de Zuiderzee. Kees’ opa, Cornelis Klinkert (1914-2014), was de laatste vuurtorenwachter. Ter ere van hem heet het blond bier ‘de Vuurtoren’. En zo zijn ook hier de verhalen weer verweven met de geschiedenis. Ook de andere biernamen hebben een historische achtergrond.
Als Kees weer het woord wil, luidt hij de bel boven de bar. Rondje van de zaak? Inderdaad: er worden bieren geproefd (vruchtensap mag ook). In de brouwerij naast het proeflokaal demonstreert hij hoe het proces in zijn werk gaat. Het respect voor de man gaat door het dak als blijkt dat hij dagelijks om half vijf opstaat om hier op tijd te zijn.

Verdraagzaamheid
Blokzijl lijkt op zichzelf al een museum. Toch is een bliksembezoek aan museum Het Gildenhuys nuttig. De museumfilm geeft op een ‘lieve’ manier indrukken weer van de rijke Blokzijlse historie.
Het rijke handelsplaatsje blonk uit in verdraagzaamheid. Zo hadden de doopsgezinden, lange tijd vervolgd en uitgesloten van overheidsfuncties, hier drie kerken… Wijsheid en tolerantie gaan dikwijls hand in hand, getuige de tekst op een gevelsteen in de Kerkstraat: ‘Haet en nit sol wel verdvinen dat elck hem moidt met het sine’. Met andere (meer eigentijdse) woorden: ‘Haat en nijd zullen zeker verdwijnen als een ieder zich met z’n eigen zaken bemoeit’. Het zijn leerzame bijeenkomsten van de Businessclub…

We leren verder dat in 1672 stadsrechten zijn verleend. Stadhouder Willem III bedankte de stad daarmee voor haar heldhaftige optreden bij het verdrijven van de troepen van ‘Bommen Berend’, de bisschop van Münster (géén familie van kleermaker Mark!). Later aan tafel vertelt een ingewijde dat Blokzijl van die stadsrechten slechts kortstondig plezier heeft gehad: door toedoen van het jaloerse Vollenhove werden ze in 1675 alweer ingetrokken door de Provincie. Blokzijl is dus maar drie jaar een stad geweest!

Vrolijkheid en gezang
De maaltijd bestaat uit vier smaakvolle gangen en luidruchtige vrolijkheid. De zeventig eters laten, verdeeld over het grandcafé en de serre, geen plekje onbezet. Tussen de gangen door wordt Berry nog even loepzuiver toegezongen door het BC Meppel-koor. Uit handen van Stephan ontvangt hij een fles wijn voor zijn verjaardag.

De serre toont in panorama uitzicht op de haven, waar de plezierjachten de plek hebben ingenomen van walvisvaarders en handelsschepen. Op de ruit flonkert de zon fel, daarna schemert de nazomeravond om plaats te maken voor een voorstelling met aan de overkant lichtjes die spiegelen in de zwarte Havenkolk.
Seizoen 2024-2025 kent een veelbelovend begin.

Johan Debbenhof
11 september 2024