“Ze vermoorden me, je moet me helpen!” Gino heeft zich in zijn auto kunnen opsluiten en belt een vriend die lid is van het arrestatieteam Amsterdam-Amstelland. Leuke lastminute-klus in IJmuiden, waar hij tijdens de show ontdekt dat niemand betaald wordt. Hij ook niet. Met het aggregaat dat hij onklaar gemaakt, heeft hij per ongeluk ook de kermis platgelegd. Duizenden zonder stroom. Gino is alleen. Hij weet zijn wagen te bereiken, belaagd door een onvriendelijke horde. De politievriend scheurt ondertussen van Amsterdam naar IJmuiden…
Uiterst ongelukkig
Je had erbij moeten zijn. Niet bij de gebeurtenissen zelf, maar bij het online Fuck-up-café van BC Meppel. Een avond over uiterst ongelukkige situaties in het ondernemersleven (in net Nederlands ‘fuck-up’ genoemd).
Neem het zweetverhaal van Annerie. Een volle kerk voorzien van een glas bubbels om tegelijk te proosten (de laatste wens moet je respecteren). Wel buiten ontkurken in verband met de knallen, vervolgens binnen inschenken – ‘Echt meneer, ook zónder alcohol’ – voor mensen die toch al niet blij waren en nu dat nu nog minder zijn. 24 graden en uitpuilende terrassen en winkelstraten. Buiten speuren naar de dragers die niet komen en naar de koets die vaststaat op de Groenmarkt. Tot de kerkdeuren opengaan en alles er nét op tijd blijkt te zijn.
Of Hillard, jong ambitieus, vol van een nieuwe toekomst, die in zijn veranderingsdrang ook de naam Het Olde Koetshuus meenam. “Ik had er goed over nagedacht, ik praatte er graag met over, maar gaf de ander geen ruimte om nee te zeggen. Alle gaten die door kritiek werden geschoten, stopte ik dicht met mooie argumenten. Mijn verhaal werd steeds beter. Zo sneed ik onbedoeld de banden met de traditie door. Het bracht het bedrijf in een identiteitscrisis.”
Hillard heeft daarna vele goede beslissingen genomen en successen geboekt, en anticiperend op bewegingen in de markt zijn bakens op tijd verzet. Maar in het pad naar de toekomst zaten meer kronkels en kuilen dan nodig.
Flink gelachen
In het Fuck-up-café werd flink gelachen om de verhalen. Soms is een ‘fuck-up’ het gevolg van domme pech, soms van een fout, soms van een combinatie. Soms is het achteraf goed geweest. Hillard is hier heel duidelijk over. Als hij terugkijkt, heeft zijn eigenwijsheid hem een loer gedraaid. “Ik denk nu: er zijn zoveel mensen om mij heen die het goed met me menen. Je bent een uilskuiken als je daar niet voor openstaat.” Vraag een ander om raad, raadt hij iedereen aan. “Het motiveert mij als ik om raad word gevraagd. Als je denkt dat je het niet nodig hebt, heb je het misschien wel het hardst nodig.”
Johan Debbenhof
21 april 2021